Η Άννα είναι παιδί χωρισμένων γονιών κι εξομολογείται τα προβλήματά της στη γάτα της, τη Ρούμπι. Έχει πάθος με τη ζωγραφική και με το ωραίο γενικότερα, οπότε όταν στην υπόγεια διάβαση κοντά στο σπίτι της βρίσκει ασχήμιες δημιουργεί ένα πολύ όμορφο γκράφιτι, κάτι που όμως θα αποδειχθεί η αρχή κάποιων πολύ σοβαρών προβλημάτων στο σχολείο όπου πηγαίνει. Ποια είναι η φιλοσοφία του γκράφιτι; Ποια τα όρια της τέχνης και του βανδαλισμού; Πώς θα γεννηθεί ένας απρόσμενος έρωτας ανάμεσα σε σπρέι και μάρκερ;

Η Τζένη Κουτσοδημητροπούλου αυτήν τη φορά κάνει ένα πείραμα και αποφασίζει να στραφεί στον χώρο της εφηβικής λογοτεχνίας με το φλέγον θέμα της διαφορετικότητας. Τα βήματά της είναι διστακτικά, εξ ου και το ολιγοσέλιδο βιβλίο, όμως από την αρχή ένιωσα τον πλούτο των συναισθημάτων της, την αρτιότητα της γραφής της και το πόσο ταιριαστά μπορεί να υποδυθεί μια έφηβη κοπέλα που είναι κλεισμένη στον εαυτό της και παραδομένη στη ζωγραφική για να χάνεται από την πραγματικότητα. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση επιτρέπει την καλύτερη γνωριμία μ’ ένα κορίτσι που έχει ψυχολογικό τραύμα προερχόμενο από τον χωρισμό των γονιών της ενώ ταυτόχρονα παλεύει με τις δυσκολίες της πρώτης τάξης του γυμνασίου σ’ ένα εντελώς διαφορετικό και απαιτητικότερο μαθησιακό περιβάλλον. Η Άννα έχει χιούμορ, αγωνίες, αμφιβολίες και μια ματιά γεμάτη σκεπτικισμό μα πάνω απ’ όλα αγαπάει το «ωραίο».

Η ιστορία ξεδιπλώνεται σταδιακά και η αγωνία κορυφώνεται από σελίδα σε σελίδα. Ό,τι ξεκινάει ως σχολικός εκφοβισμός αρχίζει να εξελίσσεται σε μάθημα συνεργατικότητας και αλληλεγγύης, με αποτέλεσμα το τέλος να γεννάει όλα εκείνα τα γλυκόπικρα αισθήματα που είναι αναγκαία να δημιουργήσει ένα πραγματικά καλό βιβλίο. Μέσα από την περιπέτεια της Άννας με τους γνωστούς τρεις νταήδες του σχολείου της ξεπροβάλλουν σημαντικές έννοιες και απαραίτητα πρότυπα για τους μικρούς αναγνώστες από 10 ετών και πάνω που θα επιλέξουν αυτό το βιβλίο. Ο κοραλλιογενής ύφαλος που σχεδιάζει στη διάβαση η Άννα είναι η αρχή για κάτι που θα ανατρέψει για πάντα τη ζωή της και θα της δώσει ουσιώδη μαθήματα. Λιτά, προσεγμένα και με φροντίδα η συγγραφέας αναπαριστά τη σχολική καθημερινότητα, τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών καθώς και των καθηγητών με τα παιδιά, καταγράφει τις αντιλήψεις και τον τρόπο σκέψης των νεαρών που ζωγραφίζουν τους τοίχους και η ορολογία αυτής της «σχολής» τεκμηριώνει σωστά το κείμενο.

Η εικονογράφηση του Βασίλη Γρίβα είναι υπέροχη και παραστατική. Η τεχνοτροπία του είναι ένας υποδειγματικός συγκερασμός κολάζ, ζωγραφικής και graphic design με έμφαση στο γκρίζο και σκούρο φόντο. Οι διαφορετικές, πρωτότυπες και ποικίλες οπτικές γωνίες και προοπτικές δίνουν την εικόνα ενός καλοδουλεμένου graphic novel και τα εικονίδια στις αρχές των κεφαλαίων σφύζουν από ζωή και κίνηση. Η κατάλευκη Ρούμπι είναι η μόνη από όλο το βιβλίο που έχει λίγο παραπάνω χρώμα ή έστω φως και αποτελεί κι αυτή αρμονικό κομμάτι της όλης δουλειάς του καλλιτέχνη. Ο κοραλλιογενής ύφαλος είναι αξιοπρόσεκτη δουλειά ενώ η στάση και η κίνηση των σχεδιαστών γκράφιτι είναι άκρως ρεαλιστική.

Ο «Κοραλλιογενής ύφαλος» είναι ένα δυνατό και γρήγορο εφηβικό μυθιστόρημα με συναρπαστική πλοκή, ποικίλα συναισθήματα (που όμως απέχουν από τον διδακτισμό) και ωραίες ανατροπές. Η Άννα και το σχολικό της περιβάλλον θα θυμίσουν σε πολλούς αναγνώστες τη δική τους καθημερινότητα κι έτσι θα καταλάβουν καλύτερα ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να ξεπεράσουν τυχόν δικές τους δυσκολίες (συμπεριφορικές, κοινωνικές κλπ.). Είναι μια από τις «Ιστορίες που ζεις δυνατά» όπως λέγεται η σειρά και θα θυμάσαι για καιρό.